Ściany po termomodernizacji pękają najczęściej z powodu naprężeń termicznych. Izolacja zmienia rozkład temperatur w przegrodach – zewnętrzne warstwy bardziej się kurczą i rozszerzają niż wewnętrzne. Inne powody to: błędy wykonawcze, nieodpowiednie materiały izolacyjne, brak dylatacji oraz osiadanie budynku po zmianie obciążeń konstrukcji.
Termomodernizacja budynków to złożony proces, który wymaga uwagi i przestrzegania odpowiednich procedur technicznych. Pękające ściany po dociepleniu stanowią poważny problem, który może wynikać z wielu kwestii technologicznych i wykonawczych. Najczęstszym powodem powstawania pęknięć jest nieprawidłowe przygotowanie powierzchni ścian przed rozpoczęciem prac termomodernizacyjnych. Można zauważyć, że odpowiednia diagnostyka stanu technicznego budynku przed rozpoczęciem prac może zapobiec wielu problemom. Wykonawcy często pomijają podstawowe etapy przygotowawcze, co prowadzi do późniejszych komplikacji. Niedokładne oczyszczenie podłoża, brak gruntowania czy niewłaściwe dobranie materiałów izolacyjnych mogą skutkować poważnymi konsekwencjami. Temperatura otoczenia w czasie prowadzenia prac także ma ogromne znaczenie – zbyt niska lub zbyt wysoka może prowadzić do powstawania naprężeń w strukturze materiałów.
Główne powody pękania ścian po termomodernizacji
- Niewłaściwa technologia klejenia płyt styropianowych
- Brak odpowiedniej dylatacji na łączeniach
- Nieodpowiednie przygotowanie podłoża
- Zastosowanie materiałów niskiej jakości
- Błędy w wykonaniu warstwy zbrojącej
- Nieprawidłowe rozmieszczenie kołków mocujących
- Zbyt cienka warstwa kleju lub tynku
Znaczenie dla trwałości docieplenia ma właściwe wykonanie tzw. warstwy bazowej: Problem może pojawić się, gdy wykonawca zastosuje zbyt cienką warstwę kleju lub niewłaściwie zatopi siatkę zbrojącą.
Niedokładne wykonanie detali architektonicznych (np. obróbki blacharskie czy parapety) może prowadzić do powstawania mostków termicznych. Tak, niewłaściwe rozmieszczenie łączników mechanicznych może skutkować powstaniem naprężeń w warstwie izolacyjnej.
Techniczne aspekty zapobiegania spękaniom
Zastosowanie odpowiedniej technologii termomodernizacyjnej wymaga uwzględnienia wielu kwestii technicznych. Proces docieplania budynku powinien być przeprowadzony zgodnie z projektem technicznym (pilnującym specyfikę obiektu i warunki lokalne). Czy musimy zainwestować w droższe materiały izolacyjne? Odpowiedź brzmi jedno – tak. „Oszczędności na etapie zakupu materiałów mogą prowadzić do kosztownych napraw w przyszłości”. Podczas prac należy spojrzeć na: prawidłowe przygotowanie podłoża, właściwe proporcje mieszania zapraw klejowych oraz odpowiednie warunki atmosferyczne – temperatura powinna wynosić od +5°C do +25°C. Powinniśmy pamiętać o konieczności stosowania siatki diagonalnej w narożnikach otworów okiennych i drzwiowych, co mocno zmniejsza ryzyko powstawania pęknięć w tych newralgicznych miejscach.
Jak sprawić, by termomodernizacja nie zamieniła domu w pajęczynę pęknięć? Informacje dla inwestora
Wykonanie izolacji termicznej budynku to proces wymagający uwagi i przestrzegania określonych zasad technologicznych. Najważniejszym elementem jest właściwe przygotowanie powierzchni ścian przed rozpoczęciem prac ociepleniowych. Należy dokładnie oczyścić fasadę z luźnych fragmentów tynku, starych farb i zanieczyszczeń. Istotne jest także wyrównanie większych ubytków i nierówności odpowiednimi zaprawami. Ściany powinny być suche, ponieważ wilgoć uwięziona pod warstwą izolacji może prowadzić do powstawania pęknięć. Przestrzeganie odpowiednich warunków atmosferycznych w czasie wykonywania prac jest równie ważne – temperatura powietrza powinna wynosić od +5°C do +25°C, a powierzchnia ścian nie może być nagrzana przez słońce.
System dociepleń musi być pełen i pochodzić od jednego producenta, co daje kompatybilność wszystkich elementów. Uwagę należy zwrócić na prawidłowe wykonanie warstwy zbrojącej z siatki z włókna szklanego. Siatka musi być zatopiona w zaprawie klejowej na odpowiednią głębokość, a poszczególne pasy powinny nachodzić na siebie z zachowaniem minimum 10 cm zakładu. Bardzo ważne jest zastosowanie odpowiednich profili dylatacyjnych w miejscach występowania oryginalnych szczelin dylatacyjnych budynku. Pamiętaj o właściwym doborze kołków mocujących płyty izolacyjne – ich rodzaj i liczba powinny być dostosowane do rodzaju podłoża oraz wysokości budynku. Przed nałożeniem warstwy wykończeniowej należy sprawdzić, czy poprzednie warstwy są całkowicie wyschnięte. Tynk zewnętrzny powinien być elastyczny i odporny na warunki atmosferyczne, najlepiej z dodatkiem środków biobójczych, które zapobiegają rozwojowi grzybów i alg.
Dynamika konstrukcji budynku wymaga szczególnego podejścia do izolacji termicznej, która musi adaptować się do nieuniknionych ruchów budowli. Każda konstrukcja podlega odkształceniom wywołanym zmianami temperatury, obciążeniami użytkowymi oraz osiadaniem fundamentów. Materiały izolacyjne muszą być dobrane tak, aby zachowały swoją skuteczność mimo tych ruchów. Zasadnicze jest to w przypadku wysokich budynków, gdzie przemieszczenia są większe.
- Dylatacje konstrukcyjne jako ważny element współpracy izolacji z ruchami budynku
- Elastyczne systemy mocowania warstw izolacyjnych
- Specjalne rozwiązania dla połączeń elementów konstrukcyjnych
Projektanci muszą uwzględniać właściwości termiczne materiałów izolacyjnych, a także ich zdolność do kompensacji ruchów. Nowoczesne systemy izolacyjne wykorzystują specjalne łączniki kompensacyjne i elastyczne taśmy dylatacyjne. W miejscach szczególnie narażonych na naprężenia stosuje się wzmocnione rozwiązania systemowe.
Termiczne mosty dylatacyjne – ukryty wymiar izolacji
Specyficznym wyzwaniem są miejsca przecięcia izolacji przez dylatacje konstrukcyjne.
Wymagają one zastosowania dedykowanych profili dylatacyjnych, które zachowują ciągłość izolacji termicznej przy umożliwieniu swobodnych ruchów budynku. Dla dużych obiektów przemysłowych czy wysokościowców, gdzie ruchy konstrukcji są spore, stosuje się zaawansowane systemy kompensacyjne z wielowarstwowymi przekładkami elastomerowymi. Poprawne zaprojektowanie i wykonanie tych detali ma znaczenie dla długotrwałej skuteczności całego układu izolacyjnego.
Termiczne wampiry elewacji – co powinniście wiedzieć o mostkach cieplnych
Mostki termiczne to obszary w konstrukcji budynku, gdzie występuje zwiększona utrata ciepła z powodu nieciągłości izolacji termicznej. Problem ten jest szczególnie ważny w miejscach połączeń różnych elementów konstrukcyjnych, np. balkony, nadproża okienne czy narożniki budynku. Występowanie mostków termicznych może prowadzić do poważnych uszkodzeń strukturalnych elewacji, w tym mikropęknięć, które początkowo są ledwo widoczne, ale z czasem mogą się pogłębiać i rozszerzać. Zjawisko to jest wywołane różnicami temperatur występującymi na powierzchni ściany, które prowadzą do nierównomiernych naprężeń termicznych w materiale. W okresie zimowym mostki termiczne są szczególnie problematyczne, ponieważ w ich obszarze temperatura powierzchni wewnętrznej ściany jest niższa niż w pozostałych miejscach. Właśnie tam najczęściej dochodzi do kondensacji pary wodnej, która przyspiesza degradację materiałów budowlanych i może prowadzić do powstawania pleśni. Cykliczne zamarzanie i rozmarzanie wody w mikroszczelinach powoduje powstawanie coraz większych pęknięć. Prawidłowe zaprojektowanie i wykonanie detali architektonicznych jest podstawowe dla minimalizacji wpływu mostków termicznych. Należy stosować odpowiednie materiały izolacyjne, zachować ciągłość izolacji oraz używać specjalnych łączników termicznych w miejscach krytycznych. Częste przeglądy techniczne elewacji umożliwiają wczesne wykrycie potencjalnych problemów i podjęcie odpowiednich działań naprawczych, zanim uszkodzenia staną się poważne i kosztowne w naprawie. Profesjonalna diagnostyka termowizyjna może pomóc w identyfikacji miejsc występowania mostków termicznych i ocenie ich wpływu na stan techniczny budynku.
