Lakierowanie należy do najpopularniejszych sposobów na wykończenie drewnianej podłogi. Zanim jednak przystąpimy do lakierowania, konieczne jest odpowiednie przygotowanie powierzchni, która powinna być sucha oraz wolna od wszelkiego rodzaju zanieczyszczeń.
Jeżeli podłoga była uprzednio woskowana lub pastowana, należy ją zeszlifować do surowego drewna, a wosk i pastę usunąć nawet ze szpar. Resztki te mogą uniemożliwić uzyskanie przez lakier właściwej przyczepności. Podłogę wcześniej lakierowaną należy zmatowić, czyli zeszlifować wierzchnią warstwę przy użyciu drobnoziarnistego papieru ściernego (min. 120). Zmatowienie ma na celu zapewnienie odpowiedniej przyczepności lakieru nowego do starego. Ważny jest też rodzaj uprzednio położonego lakieru. Na lakier wodny można położyć tylko wodny, natomiast na rozpuszczalnikowy – dowolnie.
Jakie rodzaje lakierów przeznaczone są dla budowlanki?
Rodzaj lakieru zależy także od przeznaczenia pomieszczenia. Sypialnie i pokoje dziecinne wymagają posadzki o mniejszej twardości, dlatego sprawdzi się tu lakier wodny. W salonie i przedpokoju, gdzie podłoga narażona jest w większym stopniu na ścieranie, lepszy będzie twardy lakier rozpuszczalnikowy poliuretanowy lub wodny poliuretanowo-akrylowy.
Można wybierać między lakierem matowym a z połyskiem. Ewentualnie można też lakier zabarwić za pomocą niewielkiej ilości lakieru barwnego. Lakiery matowe są droższe od tych z połyskiem. Szlifowanie z lakierowaniem kosztuje ok. 45 zł/m2. Cena wosku wynosi ok. 55 zł/l i starcza na ok. 30 m2 parkietu. Wydajność lakierów zaś wynosi zwykle od 6 do 10 m2/l dla jednej warstwy – zaleca się min. 3 warstwy. W trakcie malowania i sezonowania powłoki lakierowej pomieszczenie należy intensywnie wietrzyć, ponieważ może mieć wpływ na powstawanie przebarwień na ścianach i sufitach świeżych powłok farb emulsyjnych. Czas schnięcia lakieru zależy od wilgotności i temperatury powietrza.
